Op stap ...

zondag op stap geweest.... ttz buitenshuis.....
Was nieuwjaarsreceptie van de volleybal en Jan wou absoluut dat ik mee zou gaan en dus is Luc me met de auto komen halen, rolstoel ook.

Eigenlijk een gezellige middag, zo terug 'onder de mensen'. Bijgebabbeld met Eveline, ja bij die gelegenheden zien we mekaar.

Intussen is het dinsdag de 17e januari en nog 9 dagen met deze gips = nog 9 dagen hetzelfde ritme van opstaan en de verpleging die langskomt.  Invullen wat ik doe, is ongeveer hetzelfde.  Daarnet foto-afdrukken besteld via computer en als die eind van de week toekomen, kan ik het toto-album 2016 aanvullen en afwerken.  Foto's inplakken en tekstjes bijschrijven is een leuk werkje.  Ik kijk er naar uit.

Deze namiddag twee vertaal-teksten voor onze Janneman nalezen.  Toch ietwat een andere daginvulling vandaag 😘

Zeventig plus

Intussen klinkt het vertouwd,.. zeventig plus twee dagen.
Was donderdag een  gezellige dag en ben zo een beetje vergeten dat ik jarig was omdat ik toch worstelde met de zeven.  Mijn vriendinnen stellen me altijd gerust dat ik er nog jong(er) uitzie, en dat is ook waar maar, een cijfer is een cijfer.  Het wringt een beetje omdat ik weet dat ik al langer heb geleefd dan wat er nog komende is....  en al mijn plannen en verlangens ?!?

Nog 12 dagen tot mijn volgende gips.  Gisteren een lange dag met weinig / minder telefoontjes en dan ben ik hier op mezelf aangewezen met lezen en macramé, iPhone.  Heb van Ingrid, de verpleging een boek gekregen 'mijn geheime tuin', een kleur en zoekboek.  Staan mooie kleurplaten in.  Morgen wil ik graag naar mijn zolder om wat gerief op te halen.:  kleurpotloden, want wil wel dat kleuboek eens uitproberen.  Ook oefenboek voor kalligrafie, want ik wil aan mijn schrijfopdrachten beginnen.  Een uitdaging om een eigen tekst te schrijven naar een voorbeeld van Hans Joachim Burgert en Denise Lach.

Veel veel oefenen is de boodschap !

Mijn verjaardag

Een ver😘Jaar😘 dag, altijd anders-dan-anders...
Altijd namen Jan Sr en ik verlof op onze verjaardag en gingen we een dag op stap, naar een of andere stad voor een wandeling, lekker eten, shoppen.... een dag waarop niets moest maar mocht.

Intussen, met pensioen maar toch ook op stap, vaak met onze vrienden Rita en Jo.  Vooraf goed uitzoeken waar we ' middags lekker konden eten.

Ook voor dit jaar had ik plannen... vooral omdat het een speciale verjaardag is, een zeven.Maar met een voet in de gips, na de middag nog naar de kliniek voor controle en andere gips, andere planning dus.

Zondag enkele mailtjes verstuuurd naar vrienden en familie om samen er een gezellige verjaardag-namiddag van te maken met een hapje, een drankje.  Rita maakt hapjes en dan weet ik dat het iets speciaal zal zijn.

En dit boeket bloemen, is gisteren al aangekomen, wat een verrassing.
DankJEwel aan de vijf van Terhagen, kus 😘

Dinsdag

intussen is het dinsdag en tel ik nog steeds af - 16 dagen

Vandaag enkele telefoontjes van vriendinnen, doet goed wat van de buitenwereld te horen.  Ook nog enkele nieuwjaarskaartjes / -wensen toegekomen en ik hoop dat ook mijn kaartjes zijn aangekomen.  Hier een foto van een van de drie kaartjes die maakte voor 2017.



Al leuke reacties gehoord.  Vind het elk jaar een uitdaging om iets te doen met de kalligrafieles die ik volg.  Dit jaar de vierde en laatste cursus 'witruimte' met vooral het strakke loslaten en je eigen ding te doen.  Is moeilijker dan gedacht maar met de verschillende opdrachten en oefeningen, veel veel schrijven lukt dit wel.  Ik mis vooral mijn zolder, mijn schrijftafel met de doos inkten, pennen, potloden, gommen, stiftjes .....  nog 16 dagen en hoop dat ik met de stapgips tot op zolder geraak !

Nu nog wat lezen. Mijn verjaardagskado van onze Janneman en Lina :  de bekeerling van Stefan Hertmans.  Prachtig.

Nog 18 dagen

en dan ben ik van mijn eerste gips van af.  Om dan te starten met een volgende :  een stap-gips voor opnieuw 6 weken.  Het einde is nog niet in zicht maar ben al over de helft van die eerste periode = positief denken heet dat.

Ben intussen gewend aan een zelfde dagritme.  Hulp van bij het opstaan, kleren 'kiezen'.  Al een moeilijk begin.  Met de gips kan ik kiezen tussen drie broeken, de anderen zijn te smal.  Dan met krukken tot aan de trap, op mijn poep trap-per-trap naar beneden, rolstoel staat klaar, naar de badkamer.  Vandaag grote was, van kop tot teen en dat duurt wel even, al zittend, maar een zalig gevoel nadien.  Ik bekijk telkens de douche en denk hoe zalig het zal zijn wanneer ik die terug kan gebruiken.

Eten.  Jan heeft de tafel al gedekt:  twee appelsienen om te persen, youghourt, granen, banaan, tas koffie, de krant ...  ochtendritueel ...

En dan de thuisverpleging.  Ingrid of Jeannine voor mijn dagelijks spuitje.
En dan is het half tien...  wat doe ik vandaag???

Onrustig

Onrustige nacht....
Voet doet pijn...
Wachten nog tot donderdagnamiddag voor wissel gips ....

Deze voormiddag de laatste nieuwjaarskaartjes afgewerkt en kunnen op de post.

Het Femma-januari nummer is toegekomen.  Helemaal in het teken van niks, van niets.
Is wennen voor veel mensen, voor mij dezer dagen heel vanzelfsprekend.

Interessant artikel :  zo begin je een bullet journaal of een notitieboekje.   Daar wil ik het fijne van weten ....

Vandaag de derde januari

Even een rustdag ingelast.
1 januari was een drukke bezoekers-dag, een kook-dag ook voor Jan Sr die er deze keer helemaal allen voor stond.  Maar dat is uitstekend gelukt.  Het was dan ook middernacht toen Annita en Luc vertrokken.  Hebben al 'een beetje' reisplannen gemaakt voor komende zomer... alles hangt af hoe het met de revalidatie van mijn voet verloopt....

Gisteren dus rustdag ttz Jan Sr heeft ons  huis op orde gezet, de keuken onder handen genomen en voor mij naar het copiecenter gereden om de nieuwjaarskaartjes te laten copieren.

Tijdens de siësta van Jan Sr kon ik de kaartjes beginnen afwerken.  Heb er een zestigtal te knutselen en nog te versturen.  Een aangename bezigheid nu ik toch niet anders kan dan met mijn voet omhoog te zitten.

Gisterenavond Rita nog komen dag-zeggen, want ze vertrokken nog enkele dagen naar de Ardennen. Zoveel aandacht doet me oprecht plezier!

Tv gekeken, 'thuis' is mijn vast programma - als de dijken breken -  en daarna nog wat gelezen.  Tijd om naar bed te gaan, met de hulp van Jan Sr, want alleen, op een been, lukt  me dat niet.  En toen werd het me even te veel.  Heb eens hard geweend, onmacht en de zekerheid en vooruitzicht van nog 9 weken gips.

Daarnet sUpeR-blij met het bezoek van mijn zus, een telefoontje van Valentina, het zonneke schijnt en de postbode bracht enkele nieuwjaarskaartjes...   een leuke dag vandaag!