en dan ben ik van mijn eerste gips van af. Om dan te starten met een volgende : een stap-gips voor opnieuw 6 weken. Het einde is nog niet in zicht maar ben al over de helft van die eerste periode = positief denken heet dat.
Ben intussen gewend aan een zelfde dagritme. Hulp van bij het opstaan, kleren 'kiezen'. Al een moeilijk begin. Met de gips kan ik kiezen tussen drie broeken, de anderen zijn te smal. Dan met krukken tot aan de trap, op mijn poep trap-per-trap naar beneden, rolstoel staat klaar, naar de badkamer. Vandaag grote was, van kop tot teen en dat duurt wel even, al zittend, maar een zalig gevoel nadien. Ik bekijk telkens de douche en denk hoe zalig het zal zijn wanneer ik die terug kan gebruiken.
Eten. Jan heeft de tafel al gedekt: twee appelsienen om te persen, youghourt, granen, banaan, tas koffie, de krant ... ochtendritueel ...
En dan de thuisverpleging. Ingrid of Jeannine voor mijn dagelijks spuitje.
En dan is het half tien... wat doe ik vandaag???
Geen opmerkingen:
Een reactie posten